Πίνακας περιεχομένων
Κήλες , είδη και αντιμετώπιση
Η λαπαροσκοπική αντιμετώπιση των κηλών είναι πλέον πιο προσιτή, οικονομική και δίνει άριστα μετεγχειρητικά αποτελέσματα. Όσον αφορά την αποτελεσματικότητα της λαπαροσκοπικής σε σχέση με την κλασσική ανοιχτή, τα αποτελέσματα στη θεραπεία της κήλης είναι ακριβώς τα ίδια, όμως στη λαπαροσκόπιση ο πόνος είναι πολύ λιγότερος και τα τραύματα από τις τομές ελάχιστα.
Αλλά τι είναι η κήλη;
Πρόκειται για καλοήθεις παθήσεις όπου υπάρχει προβολή περιεχομένου της περιτοναικής κοιλότητας διαμέσου ευένδοτου σημείου του κοιλιακού τοιχώματος.
Το περιεχόμενο της κήλης είναι συνήθως μείζων επίπλουν , έλικα λεπτού εντέρου ή τμήμα παχέος εντέρου. Σπανιότερα ανευρίσκεται η σκωληκοειδής απόφυση ή η ουροδόχος κύστη.
https://en.wikipedia.org/wiki/Hernia
Συμπτώματα
Οι κήλες είναι δυνατόν να είναι ασυμπτωματικές ή να παρουσιάζουν συμπτώματα όπως αίσθημα βάρους ή πόνο . Αυτό έχει να κάνει με το μέγεθος της κήλης , αν η κήλη ανατάσσεται (επανέρχεται δηλαδή στη θέση της) ή όχι , καθώς και από την εντόπισή της (π.χ. η βουβωνοκήλη μπορεί να πονάει τοπικά αλλά και να φτάνει ο πόνος ως τον σύστοιχο όρχι και να δίνει αίσθημα βάρους και καύσους).
Είδη κηλών
Ανάλογα με την εντόπισή τους διακρίνονται:
1. Βουβωνοκήλες
με εντόπιση δεξιά στη βουβωνική χώρα ή αριστερά ή άμφω.
Η αποκατάσταση της βουβωνοκήλης μπορεί να γίνει ανοιχτά ή λαπαροσκοπικά , έχοντας το ίδιο αποτέλεσμα όσον αφορά την εξαφάνιση της κήλης.
Στη λαπαροσκοπική αποκατάσταση όμως , η κινητοποίηση είναι γρηγορότερη καθώς και η επάνοδος στις δραστηριότητες , ενώ και ο μετεγχειρητικός πόνος είναι πολύ λιγότερος, όπως φυσικά και τα σημάδια στο σώμα είναι λιγότερα.
Ο ασθενής φεύγει από το νοσοκομείο την ίδια μέρα.
2. Ομφαλοκήλη
Η ομφαλοκήλη είναι μια κήλη της περιοχής του ομφαλού, όπου μέσα από τον ομφαλικό δακτύλιο, προπύπτει περιεχόμενο της κοιλιάς, δηλαδή μείζον επίπλουν ή έλικες λεπτού εντέρου. Ο κίνδυνος είναι-όπως σε όλες τις κήλες- να υποστεί στραγγαλισμό ή νέκρωση το λεπτό έντερο ,κατάσταση η οποία είναι επείγουσα και χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.
Πόνος , έμετοι και διόγκωση στον ομφαλό, είναι τα συνηθέστερα συμπτώματα της περιεσφιγμένης, μη ανατασσομένης κήλης, που αν δεν αντιμετωπισθούν άμεσα ,οδηγούν σε νέκρωση του εντέρου, περιτονίτιδα και σηπτική κατάσταση, απειλητική για τη ζωή.
Η αποκατάσταση της ομφαλοκήλης μπορεί να γίνει λαπαροσκοπικά με ασφάλεια κ άψογα αισθητικά αποτελέσματα, ιδίως σε μεγάλες κήλες.
Εγχειρητικά, αποκαθίσταται η κήλη και τοποθετείται ειδικό πλέγμα λαπαροσκοπικά, στο σημείο της κήλης ,ενισχύοντας έτσι το κοιλιακό τοίχωμα.
Δείτε και εδώ : Ομφαλοκήλη. Λαπαροσκοπική και ανοιχτή αντιμετώπιση.
3. Παραομφαλοκήλες
όταν είναι πέριξ του ομφαλού.
4. Μετεγχειρητικές κήλες.
Αυτές παρατηρούνται μετά από χειρουργεία στην κοιλιακή χώρα και οφείλονται σε αδυναμία του κοιλιακού τοιχώματος ,σε κακή συρραφή στην αρχική επέμβαση, σε πολλαπλές επεμβάσεις στην ίδια περιοχή οπότε εξασθενεί το κοιλιακό τοίχωμα, στην ηλικία , στη θρέψη καθώς και σε υποκείμενες παθήσεις (ανοσοανεπάρκεια , σακχαρώδης διαβήτης κλπ).
5. Κήλες πέριξ μιας κολοστομίας προσωρινής ή μόνιμης.
6. Κήλη μέσης γραμμής.
Αναφέρεται και ως διάσταση μέσης γραμμής και στην πραγματικότητα δεν είναι κήλη αλλά χαλάρωση της μέσης γραμμής , του σημείου δηλαδή που ενώνονται οι ορθοί κοιλακοί μύες.
7. Κήλη του Spiegel.
Πρόκειται για εσωτερικές κήλες στη σπιγκέλειο γραμμή. Σημαντική βοήθεια στη διάγνωση δίνει η αξονική τομογραφία της κοιλιάς.
8. Μηροκήλη.
Πολύ συχνά μιμείται τη βουβωνοκήλη , όμως αφορά τον μηριαίο δακτύλιο και ξεχωρίζει με την κλινική εξέταση.
9.Επιγαστρική κήλη.
Εντοπίζεται στην άνω κοιλία, στο επιγάστριο.
10. Εκτός από τις κήλες του κοιλιακού τοιχώματος , υπάρχουν και κήλες άλλων οργάνων
όπως η ορθοκήλη ή η πρόπτωση της μήτρας ή της ουροδόχου κύστης (κυστεοκήλη).
Ποιος είναι ο κίνδυνος στις κήλες;
Ο μεγάλος κίνδυνος στις κήλες είναι η περίσφιξη και η νέκρωση . Όταν το περιεχόμενο της κήλης που προβάλλει δε μπορεί να αναταχθεί και στραγγαλιστεί μέσα από το χάσμα της κήλης , τότε επέρχεται αφόρητος πόνος και η κατάσταση είναι άκρως επείγουσα γιατί θα επέλθει νέκρωση του επιπλόου ή αν η κήλη αφορά έλικα εντέρου , επέρχεται ειλεός , νέκρωση του εντέρου και περιτονίτιδα.
Λαπαροσκοπική και ανοικτή αντιμετώπιση κηλών
Η αντιμετώπιση των κηλών είναι χειρουργική και γίνεται ανοιχτά ή λαπαροσκοπικά. Το αν θα γίνει ανοιχτά ή λαπαροσκοπικά εξαρτάται από το είδος της κήλης , την εμπειρία του χειρουργού , το κόστος, την εντόπιση των κηλών ή από προηγειθήσες επεμβάσεις για την ίδια κήλη.
Ο χειρουργός, αφού ανατάξει και διορθώσει την κήλη , τοποθετεί ένα ειδικό πλέγμα το οποίο ενισχύει το ευένδοτο τοίχωμα, έτσι ώστε η κήλη να μη ξαναπροβάλει.
Η τεχνική με τοποθέτηση πλέγματος είναι γνωστή και ως “non tension technique” , δηλαδή τεχνική χωρίς τάση. Το πλέγμα κλείνει ένα χάσμα χωρίς να εφαρμόζουμε σφίξιμο και τάση , σε αντίθεση με τις παλιές πλέον τεχνικές όπου ράβονταν τα τοιχώματα χωρίς πλέγμα.
Σε μια μικρή αναπαράσταση, το πλέγμα μπαίνει όπως στην εικόνα πιο κάτω και κλείνει το χάσμα στο κοιλιακό τοίχωμα:
Η χρήση του πλέγματος εξασφαλίζει ελάχιστο πόνο , ισχυρό τοίχωμα λόγω της ενίσχυσής του από το πλέγμα, ελάχιστη πιθανότητα υποτροπών και πλήρη επιστροφή στην εργασία και στις καθημερινές και αθλητικές συνήθειες.
Η πλαστική συρραφή στις μικρές τομές εξασφαλίζει την ελαχιστοποίηση ουλών και ένα άριστο αισθητικό αποτέλεσμα.
Σε μερικές περιπτώσεις δύναται, προσωρινά μέχρι να χειρουργηθεί ο ασθενής , να φορέσει ειδική ζώνη για κήλες. Καλό είναι όμως να αποφεύγεται η χρήση κηλικής ζώνης για μεγάλο χρονικό διάστημα, διότι δημιουργεί συμφύσεις και δυσκολεύει την επέμβαση.
Η επέμβαση γίνεται με μέθη , με επισκλήριδιο , με ραχιαία , με γενική ή και με τοπική αναισθησία (ανάλογα την κήλη , την εντόπιση , το μέγεθος της ή την γενική κατάσταση υγείας του ασθενούς).
Ο ασθενής εξέρχεται από την κλινική την ίδια μέρα ή την επομένη.
